Rüyamı idi gerçek mi idi bilmiyorum
Yaşanılan hayat mı yaşanılan zaman mı gerçek
Zaman mı gerçek hayat mı gerçek yaşanılanlar mı
Hepsini silip süpüren alıp götüren ölüm gerçek
Geride kalan hepsi bom boş yoldan çıkaran işler

Sözler mi gerçek yüreğe ok gibi saplanan
Sevgiler mi gerçek aranıp da ulaşılmayan
Gözlerde hissiz bakışlar mı gerecek kahır eden
Tatlı söz sevgi ile saran yürek göz gerçek
Gerisi uçuruma götüren boş gereksiz işler

Kime sorsan herkes bu gerçekleri biliyor
Etrafına bakıyorsun kin nefret sevgisizlik dolu
Hayata sokulmayan güzelliği bilmenin ne faydası olacak
Ukala ukala bilmişlik taslamaktan başka
Sol yanımızda saplı duran hançeri insafsızca saplamaktan başka

Türlü rezillik ile uğraşı boşuna uğraşma yanarsın
İşgal düşüncesi ile ömrü işgal etmeye çalışırsın
Düşleri gerçekleştir gibi görünür sonra yok edersin
Bir iki güzel sözle esir eder sanırsın kendin şeytana esir olursun
Bilmem bu düşüncesizlik çöplüğü aklın ile nasıl yaşarsın




Kul Mehmet derki
Öküzlük bize miras kaldı bilmem kimden
Güneşi görmeyen gözler elbet karanlıkta yaşar
Yüreğinde kimse olmayan bilmem nasıl yaşar
Tüm çabaları ile inandırıcı olmayan insan neye yarar
Ölüm geldiğinde anlarsın öküzlüğünü,
kül bastı olmak için ateşte kızarırsın