Alaca karanlığın
güneşin üzerine çöreklendiği tam da şu saatlerde,
kim bilir ?
kimler nerede, en kafa dengi biriyle
ve ağız dolusu en fiyakalı gülüşleri ile
coşup eğlenmekte keyifle..
Haftasonu ya;
Kimi,
yaktığı ateşin alevlenmesi için yellerken mangaldaki kömürleri,
sofrada iştahla bekleyen aile-i efradının
seyreder sabırsız sevincini..
Omuzlarına bin bir türlü kremleri sürdürür
kumsaldaki güneş yanığı tenine kimileri..
Kimi,
bekler binbir umutla ve dua’yla,
hastane yatağında en yakının bir an önce iyileşmesini..
Zamansız gidenlere ise diyecek sözüm yetersiz kalır
alfabenin yirmidokuz harfinde billahii.. :(

Offffff hadi kalk yerinden kıpırda be Azeeee,,
iki kadeh tekirdağ’ı tokuştur yalnızlığın şanlı şerefine..!!
Ve dinle,,
Müzeyyen ablanın sesinden,
Semahat Özdenses’in uşşak şah-eserini,,
tekrar tekrar gece boyu dinle......

"Akşam oldu, hüzünlendim ben yine,, hasret kaldım gözlerinin rengine..........




Okunası şiirdi severek okudum usta kalemi selamlıyorum
Kalemin susmasın üstat