serin bir gece
oldukça serin ve hüzünlü
karanlık çökmüş üzerime
üşüyorum
simsiyah rengini soluyorum
gecenin matemiyle
sabahın
en erken saatinin
bereketini düşlüyorum


acıyla yaşıyorum
acıyla yaslanıyorum zamana
tadından vazgeçemediğim yıllarla
gülümsüyorum hayata


içimde aşkın en acıyan yanı
gözlerimde ise bir deniz dalgası
yüreğimden kopan fırtınayla
savruluyor içimdeki
o sonbahar yaprakları


acıkmışım
sevgiye geç kalmış kalbim
sevilmek istiyordu belkide her gün
ama bittin ve gittin söylemedin
nereden bilebilirdi sanki
içimdeki yetim kalmış yüreğim


yalnızlık zor içinde sen olmayınca
hayat çok zor seninle yaşlanmadıkça
yaşam bir vurgun zaman durmadıkça
gözyaşlarım ise bir sürgün
yan yana seninle ağlamadıkça


damladıkça ağlıyorum şimdi
yaşadıkça ölüyorum her gün
vurdukça gidiyorum bir yol gibi
susuyorum!
susuyorum şimdi ben ey yar!
dilsiz bir aşk misali


şimdi ben acıların mateminde
şimdi ben
yüzüme vuran bir ayrılığın serinliğinde
gecenin en soğuk bir saatinde
susuyorum yar!
ağlıyorum
ölümün yıllarıma vuran nefesiyle
ölüyorum
serin bir yolun esintisiyle
savruluyorum
diken diken bir yürekle
gidiyorum
gidiyorum yar
gidiyorum
seni sensizlikle birlikte
içimden terk ediyorum
.
.
.
Mawish
.
.
.

YETİM YÜREĞİM – Mawish Şiirleri