Var sen de git
Ellerim Eylül Ekim arası kasılı kalsın iki yanımda

Var git de

Başımdaki dumandan utansın bu şerefe aç sevda



Var sen de git

Kangren inilesin yorgun damarlarımda
İçim acımış acımamış sana ne

Sana ne seller çağlamış yüzüne besleme ile bakan ahmak gözlerim
Tütünden yara olana kadar demlenmiş dudaklarım
Satırlarım yanmış kelimelerimden sana ne


Kaldır alenen öfke ile kaşlarını

Bitti de

Bittik de ...




Var sen de git



Bu şehrin toparlanamayan bulutları vedalaşsın adınla
Bu hallerime acıma sakın
Sakın acıma kalmanı isteyen yanıma

İki adaklık dualarıma sakın merhamet gösterme


Ben gidişine ne küfürler suluyorum her sabah
Nice kahırlar dökülüyor etimden


Var sen de git

Kapılardan sızan ışıklara
göm yalnızlığıma sarıp beni

Bedenimden sök kokunu, kulağımdan o tok sesini
Beni sabaha çıkaracak her coşkun duygumu çek falakaya


Var sen de git
Bu şehir utansın vefasızlığın kırmızısından
Sakladığım ne varsa kazı aklımdan uç bucak
Yaramaz hallerime bir feryat tükür, sen de git



Var sen de git



Ben çıkarayım beni sille tokat ben olmaktan
İçimden geçenlere birkaç bahane giydiririm
Kendime sote bir gözyaşı demler
Koyverip sessizliği
Ağlar demlenirim


Bakma bir devasız yara gibi uzandığıma şu kapıya
Bakma böyle sus pus daldığıma


Var sen de git

Var sen de
Yitikliğin delili

süpürttür bana ardından

Kendi gerçeklerinin içinde sıkışı versin sevgim


Ayrılığı gözüme baka baka büyüt

Var sen de git be sevgili



Var


Sen de


Git….





Gülşah Gayret

Tekirdağ




,,,