Derdimi anlatsam dağ ile taşa ,
Devası olacak hal bulamadım...

Sinemde kederler;kör düğüm yumak,
Onları çözecek el bulamadım...

Bizim yaylalara hazan tez geldi,
Ocağa dönmeğe yol bulamadım...

Anlatayım dedim başa geleni,
Beni anlayacak dil bulamadım...

Düştüm kör naçar gurbet elinde,
Tutunacak güçlü dal bulamadım...

Zerre zerre dolar her ırmak derya,
Dost bendinde duran sel bulamadım...

Fırtınalar çöktü,şimşekler çaktı...,
Mihnetin yurdunda sal bulamadım...

Gözyaşlarım dinsin, ruhum kurtulsun;
Gönlüme muştulu yel bulamadım....

Mihnetin yanmazmış nuru çerağı;
Dikeni batmayan gül bulamadım....

Çiçek çiçek gezdim arı misali;
Tadına doyulmaz bal bulamadım...

Garibin vatanı hanlar hamamlar;
Beni egleyecek il bulamadım....

Gönlümü verdimde sevda bağına;
Dikeni batmayan gül bulamadım....

Ocağım tüttüren, aşım pişiren;
Gönül ateşine kül bulamadım...

Kusursuz dost olmaz var bir kusuru;
Suçu kabullenen kul bulamadım,

Gönül perdesini açmam kimseye;
İçi şeffaf olan tül bulamadım....

Kainata baktım ;noksansız konmuş ,
Bir zerrecik olsa zül bulamadım....

Bülbülü küsmeyen, gönlünce geniş,
Sevene dikensiz gül bulamadım.....

Musa DOĞRUER(Teslimi)
18.07.2014
’BU ŞİİRİ SEVĞİLİ EŞİM HATİCE DOĞRUER’E ARMAĞAN EDİYORUM....’