Derviş uzlete çekilme kararı almıştır
Pişen gönüller hatırına, gönülleri kucaklarcasına
Ama sessiz..
Sessiz yolculuğun meyvesi geniş olur
Aylar geçmiştir aradan, sessizlik uzaklığa gebe..
Aramaya çıkarlar pişmek isteyenler
Hep bir gıda medeniyeti!
Uzak olmasın ve uzak kalmasın!
Bazı uzaklıklar kanı dondurur
Bazı yakınlıklar can verdirir ya

Derviş gide gide bir sahradadır
Ten beslenmez artık muhabbet çölünde
Çöl: benliği dinleme karargahı..
Sahrada çöl kadar talihsizlik de akar bazen
Katresi dokunmuştur dervişin alnına
Acıkmıştır insan olmanın siluetiyle
Açlık ona sıcak ekmek ile yumurtayı teklif etmiştir
Ve birkaç adım daha ilerler ilerlemesine..
İlk defa geldiği karyede
Cefa tohumu ekilmişçesine
Sorgu başlar sual susarken
Güya hırsızlık yapmıştır tanı(n)madığı yerde
Sükut: İnsanlığı emziren gıda..
Teklemeden ve depreşmeyen duygularla
Rabbani davaya emanet
Tohum sessizliğinde ağaç büyütenler ey..!

Bir ağaca bağlarlar dervişi
Gömleğini arkadan yırtarcasına
Görünmeyen rüyanın tabiri, ten acıtmaz!
Ten cenderesi ketum kalmalı bu demde
100 sopa hakkı mıydı bu sessiz sütunun?
Kader tınına el sürmez o kahraman
Ses çıkmasın diye
Ey sesi çıkmayıp da sinesinde bin yıldırım taşıyanlar!
Sizlere de selam olsun…

Yüzüncü sopa vurulurken bir nida yankılanır
Yankı, yanık kalplerden
Yankı, bu cefanın itfaiyesi
Yankı, durmasını bilenlerin tercümanı
Anlamsız ceza biter…

Eller bin pişman
Ceza izmaritleri çöl halısından süpürülür
İkircik hissiyat yaşanmasın diye
Yanık kalbin bir cümlesi anlatmıştır hasreti:
“O bizim rehberimizdi, siz ne yaptınız?!”
Dünya kirpikleri neler görmedi ki!

Derviş ise hiç kırgın değil
Çünkü derin tefekkür bulutları içerisinde
Bulutlar ikram edilmek istenir pişmanlıkla
O ise kendisini suçlu kılar
Sahradaki keskin küplü rüyayı içinden atmak için
Karye sahipleri telaş içinde aynı nöbetteler:
“Biz ne yaptık 100 cinayet içre?”
Yine de kaybolmadılar bu cürmün izlerinde
İz bekleyenler, aradıklarını izlerde bulmuşlardır
Ve billur bir teklif yenilenir:
Şuan size ikram edebileceğimiz sadece
Sıcak ekmek ile yumurtadan ibarettir

Anlayabiliyor muyuz bu davayı?
Yol, yolunu bilenlere bir hediyedir
Nefs terbiyesi, hak edilen haklı mukabeledir.

Gürsel ÇOPUR