her yolun başlangıcında
daldığında gözlerim çok uzaklara
kan kırmızı gelincikler arasında
seçilirsin beyaz papatyam
asildir duruşun gelinler gibi
kuşanmışsın kırmızıları sanki
safran sarısı saçların belinde
başın dik ve mağrur
çiçeklerin en nazlısı
aşıkların umudu
ayırmak zor kökünden
aşık olduğun toprağındasın
iki kaya arasında bile
verirsin filiz katlanırsın zorluklara
en çabuk kirlenen olsa da beyaz
yoktur güzellikte benzerin
kurusan da bilinir kıymetin
hastalara devadır çiçeklerin
seviyor sevmiyor diye koparsam da dalından
yine gönüllerdesin papatyam
demleyip içerim suyundan
dolaşırsın damarlarımda
bilirsin sevildiğini umarsızca
diyemezsin ben de
manidir buna halin
biliyorum mutlusun yine de
olsa da dalın budağın
katlanırsın her zorluğa
gül ve dikenlerin
etkilemez bükemez boynunu
yetmez buna hiç bir güç
ah papatyam kır çiçeğim
boyun eğmezsin hiç bir şeye
girmezsin tahakküme özgürlük özün
bilsen seni ne çok sevdiğimi
gündüz ve gece
hayallerimi süslediğini
her anımın seninle olduğunu
dönüşür o zaman
sevmiyorlar seviyora belki
anla beni sana olan sevgimi
sana susuzluğumu
gelin olup gitsen de gelincikler arasında
hadi gülümse yüzüme
dağıt hüzün bulutlarını
solmasın hayalimde ki beyaz papatyam ...



Refik
28.07.2014
İstanbul