parmak uçlarımdan söküldü son demin
sıtmalı ölümler yokladım gözyaşlarımda
beyaz kefenlere özendim,yangınlara yol aldım
firar ölümleri canımda yokladım
seni solumda en derine sakladım
yasakları çiğnedim,
aşkımı yalanladım


odama devrilmiş kokun
hasım düştü uykularıma
sebebini sorar gidişinde her kıyım
susarda kıyılırım

parmak uçlarımdan söküldü son demin
kendi içimden ecelim iniler
terkine yar olamamış bedenimin gölgesi
bırakmaz huzura kapansın cesedi gözlerimin
gözü açık büyüttüğüm düşlerime gelirler


kendini perişan etmek varya
kıyamam beni sevdiğin tarafıma,ağlarım
gün be gün gömülmeye yeminler asıpta yıldızlara
andım olsun tapındıgım ruhumun açlığına
andım olsunki sevemem artık
hakkım olmayan hiçbir aç kalbe
//benim// diyemem

parmak uçlarımdan söküldü son demin
ah bile diyemedim
sana çektiğim tövbeyi
deviremem başka gözlerin süzgüsünde
kamaşır hayat bakamam
bir eksik omuz yörüngesinde
kasten devrilen hayaline
saramam uykumu aç köpek gibi...


yaşanılmayası bir hayatın
sözcük aralarına serpemem tek başına kalışımı
hakkım yok biz diyecek kadar
sendeki kalbin beni sevecek kadar günahı yok
kırılamam kırıklarım kınar gururumu dön de diyemem...



dövsün birileri çağlayan çocuğu içimde
küfürler kussunlar üzerime hakediyorum
sussun artık bu aşkın gürültüsü kulaklarımda
sessizlik can çekişsin koynunda gecelerimin
her masala bir varmış demek kolayda
bir yokmuş demeyi kendime yediremiyorum bir türlü
suçluyum her sebebine bin itirafla sevdiğimden
idamım gelsin haram kıldığın ellerinden


evvel zaman içinde tükettik bizi biz
bir bedeni el bastık yok etmeye ayan beyan
dayanamadık iki göz kanattık gecenin sıfatında
hangi akşamın koynuna girsek
gebe bıraktık olmazlarımızı


inatla sevdim dediğin beden
piç gibi ulu orta
iki şüpheli gergefe sattı yaşama hakkını
geçmiş yargıladı,gelmiş zorladı ölüme
hiçbir neden yetmedi dön dedirmeye bir lisan


sen aldanma benim sessiz kalan yanıma
o sessizlikte seni şah eder masallarına
her güne kokun yayılır düşüncemin sotesinden
büyüyen yastığıma
bir ömre yeter üç güne sızan hayalin
ne kadar gerekirse cismim okadar yanar
beden sensizde sen/li bir umut besler


avazım çıktığınca susarım

dudaklar uçuklatır sabırlarla saklarım seni
nöbetler uzatırım hayal ettiğim zifirlerime
döneceğini bilsem
hayatımı doğrarım

serçe parmağımdan söküldü son dem
soldum gün güneşken
yüzümü aydınlatan her umuda
esmer bir hayır çekerim
eyvahlarım kanar
ömrüm yanar
vahşi bir hayvan gibi bana kıyıveririrm
inat ederim kendi içimde kendime
bensizde gülersin,sensizde geberirim...








___________________________Gülşah Gayret