Tenin haram olduğu kadar bana,
Yazdığım sözler helâl kalsın sana.
Ve Mecnun’ca seviyorsam karşılıksız,
Bil ki Leyla’m olmayı hak ettiğindendir.

Çöl kadar susuz ve kızgınım gittiğinden beri,
Özüme dokunan serabını affetmem yakarım.
Har’da yüreğim kor alevlerle Vezüv gibi hararetli,
Girmek isteyeni cesaretiyle tebrik bedeniyle kül ederim.

Aklın okyanusuna zemzemce akan billur damlayım,
Düşen boğulur sevdama zehirlenir edebince.
Ormanların yeşilince üstü sağanaklı bakir sevdamın,
Çıkamaz kaybolursun kuytusunda gelirsen istekli.

Oysa Aysberg buzulunca öyle uzağım ki sana,
Yaklaşanı donduracak kadar soğudum hayattan.
Ayrılığın hududuna ikametçe kol gezen,
İblisin kervanına saldırmaya yemin ettim.

Aşk bulmaksa bizdeki saklı cenneti feda canım,
Yeter ki ağlatmasın cüzzamlı şarkılar.
Ağlatmasın ucu kırık kalemin aşk şiirleri,
Beti benzi solmuş nasırlı ellerden dökülürken.


Yüreğim dillendirmese de aşikâr zikredebilmeli,
Tanrının seccadesinde başın kaldırmadan her daim.
Ansızın çıksanda bir hazan mevsiminde karşıma,
İllâki pas tutmuştur yıkanır çeperleri kalbinin.

Kapım aralık sana en güz/elinden,
Sonbaharı es geçip ilkba/harlara çevirendin soluk yaşamımı.
Ki sen bir Ağrı gibi bedenimde kol gezenken,
Bir Süphanâllahla Us’umu fethedendin dilime dolanan.

Not: Gonca Aydemir şiirlerinden esinlenmiştir.