Cesur döngülere gebedir hayat
Aydınlığın tohumuna ses verir çatlak topraklar
Korkusu silinmiş direnişler üflenir ateşe
Yeniden örülür umudun kozası
Ve baharı cebinde taşır çocuklar

Kendi sularında boğulurken insan
Yedi deve yükü umut taşınır kalbin otağına
Güneşi çizer yasak kelimeler
Kırılır ağızlardaki sükutun mührü
Ve geceyi beyaza boyar renkler

Hayatın bütün ağlarına takılır düşler
Gecikmiş bir pusula yazılır hüzün ritminde
Cedit kelimeler saklar siyah masallar
Muhacir ağıtlara bulaşır k/alemin sırrı
Ve gölgesini gömer k/ayıplar

Yeniden açılır kalbin kuyuları
Gamzesi çoğalır tutsak gülümseyişlerin
Onuruyla yaşar sapanı kuşanan çocuklar
Gül yağar nasırlaşmış dünlere
Ve hiç kirlenmeden erir karlar

Düşe kalka yaşlanır insan
Buğulu coğrafyalarda kirlenir sesler
Suyu ısınır gri aldanışların
Ölüler uyanır ılık uykularından
Ve kuş sesiyle yıkanır yüzler