Münafıkça haller pirim yapıyor,
Acımız iç içe, sıralı değil…
Halkımız Hak deyip, şerre tapıyor,
Umudumuz ölü, yaralı değil…

Helali-haramı ayırmaz olduk,
Masumu-mazlumu kayırmaz olduk…
İslam’ın aslını duyurmaz olduk,
Hacımız-hocamız, oralı değil…

Emevi “İslam’ı” Hakk’ın yolu mu,
Yoksa hurafe, şirk, riya dolu mu…
Arap aşkı sardı Anadolu’mu,
Konuşan ağızlar, buralı değil…

Kuklalar ne borçlu, ne alacaklı,
Günah da, sevap da şuurda saklı…
Müslüman lüzumsuz sandıkça aklı,
Boş yaşamak baki, süreli değil…

Kimi gemicikte, villada yığar,
Kiminin rüşveti kutuya sığar…
Yalanların hazır müşterisi var,
Rezalet art arda, aralı değil…

Yalaka takımı gazı aksatmaz,
İktidar kaymağı, balı yok satmaz…
Kimi avantasız bir adım atmaz,
Kimi de gönüllü, paralı değil…

Fitneden-fesattan iğrenebilsek…
Gerçekten doğru ne, eğri ne bilsek…
Vicdanı duymayı öğrenebilsek,
Bahtımız ak olur, karalı değil…

Veli BOSTANCI