8
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1983
Okunma

Yine bir Ramazan Bayramında, henüz 35 yaşındayken, üç çocuğunu yetim bırakıp hayata veda eden, dünyalar güzeli ablamın anısına...
Yakındır, bir bayram daha yaşanacak
Şenlenecek çocuklar, kahkahalar atacak
Bayram namazı kılınacak sabahın köründe
İnsanlar birbirine sarılacak
Küslükler unutulacak, dostluklar yaşanacak
Ama benim kadere isyanım susmayacak,
Herkesin yüzünde mutluluk dolu bir tebessüm
Benimse ruhum daralacak…
Kaybettiğim körpe canlar gelecek aklıma
Bayramların benden alıp götürdükleri
Uzanacak ellerim toprağına dokunmaya
Ulaşamayacak…
Ve sadece, dilimde bir Fatiha dolaşırken
Gözlerim dalacak, içim burkulacak
Bu bayram da benim yüreğim yanacak…
Ve yine sen geleceksin aklıma güzel ablam
Bir bayram sabahı, üç yavrunu geride bırakıp
Hayata veda edişini tekrar yaşayacağım,
Şimdi kaç yaşındasın bilmiyorum ama
Ben seni otuz beşinde gibi anacağım
Hayalimde sarılacağım sana
Öpeceğim doyasıya saçlarını koklayacağım
Sen uyurken kara toprağın altında
Ben bu bayram da ağlayacağım…
Kahretsin… Neden gelir ki bu bayramlar
Bilmiyorum, ne anlam taşıyorlar
Neden farklı doğuyor gibi güneş,
Neden mutlu oluyor insanlar
Düşmanlar bile barışıyor bir günde
Neden her şeyi unutuyorlar
Oysa beni en sevdiklerimden ayırıyorlar
Sevmiyorum bayramları bayram sabahlarını
Bana senin yokluğunu hatırlatıyorlar
Tırnaklıyorlar acımasızca, yüreğimi kanatıyorlar…
5.0
100% (7)