anlayacaksın

dost bildiklerin birer birer gidince
tek başına kaldığında başını yastığa koyduğunda
yokluğuma ağlayacaksın
işte o anlarda keşkeler yükselecek
gökyüzü siyaha bürünecek
beni seven nerede diyeceksin



sahte aşklarınla
avuta dur kendini
içine pişmanlıklar düştüğünde sevgili
seni seviyorum deyişim kulaklarında çınlayacak
gözyaşı ile doldurduğum yastığım
senin başının altında taş olacak uyutmayacak seni



keşkelerin yükselecek gökyüzüne
bakacaksın ay küskün
yıldızlar karanlığa sürgün
her şafak söktüğünde
güneş süzülüp doğarken tel tel gökyüzünde
güneşin ışıkları saçlarımı anımsatacak
ahlarım sarmış olacak her yanını


gecem gecelerine doğmayacak
pişmanlıkların sararken dört bir yanını
seni seven yanında olmayacak
saf ve çocuksu sevgimi hasretle anacaksın
hayallerini düşlerini nerede yitirdin şaşacaksın
adım adım umutları bensiz arşınlayacaksın


keşkelerin iniltisi artık senin canını yakacak
arama bulamassın saçlarını okşayan o masum eli
başka gözlerde arayacaksın teselli
göreceksin ki seni benim kadar kimse sevmedi
işte o an anlayacaksın yalnızlığını kimsesizliğini


MELTEM KINIC

Şiirime sesiyle hayat veren Gökhan Yücel abime teşekkürlerimi sunarım...