O sese hasret yürek...Yankılanmalı,eksilmelere..Susuzluklara...Yolculuklara...İlla da ses vermeli,yankısıyla, bu sese hasret yüreğe...Yürek muzdarip,o sese muhtaç...gelmeli ve dinlendirmeli sevenin ruhunu...İşte böyle birşey bu beklenen ses..Bu, ya bir yüz,ya bir selam,ya da bir nişanedir sevilenden...Nice sevdalılar bilirim ki,saklanan bir saç teline...sararmış bir fotoğraf karesine...nakış nakış işlenmiş bir mendile bakar bakar da dindirmeye çalışır içindeki kabuk tutmayan yarasını...Hani bir şarkı vardır,sevdalıların sığındığı"Seni görmem imkansız/rüyalarım olmasa" diye...beklenen ses, rüyalarda mı?Telin öte ucunda mı? Sararmış resimlerde mi?Yoksa "seni aradım dudak izlerinde" diyen sevdalının içinde yanan korlara serpilen suda mı?SES işte...Nereden ve ne zaman geleceği bilinmez,ama,illa da ruh dinlenecektir onunla...Tebriklerim,SESİ,gizemlere sarmalayıp,hüznün tatlarında sunuşlarınızaydı...