dokunurken aynanın sırına
dalgalandı gerçeğim acıyla
.....ruhumun yağmurları yağdı
.....katre katre dökülür sonsuza

gönlümün perdeleri açılır
kirpikler kırpışır göz ucuyla
.....tebessümlerle güneşler doğar
.....hayat sana teşekkür ederim

günler buğulara gizlenmişti
izlerdeki kekremsi tadıyla
.....saklamıştı derinlere özü
.....boş odaya sığınan adıyla

duvarlar üstüne geldikçe
yapayalnız kalmışdı yadıyla
.....siyaha dönen resme sığdı
.....hayat sana teşekkür ederim

karanlık kıvrımlar mühürlenir
ışıklar gölgeyi sararken
.....çerçevenin içinde kalır korku
.....buz yanıkları sona ererken

kabukların sessiz acıları
geçmişin bahçesini dererken
.....umut sislerin içinde dağdı
.....hayat sana teşekkür ederim

düşüncelerin eşiğinden
keskin adımlarla geçerken
.....sessizliğin fısıltısı dağılır
.....beyaz sayfalar uçarken

titreşir ruhumun kanatları
kapıları saran ışığa açarken
.....ses ve yankı buluşur aşkla,
.....hayat sana teşekkür ederim

Merâl Özcan