şimdi herkesin parmakları renkli
herkes en az Azrail kadar sırr-ı perde şimdi...


bir nefes değil midir herşeyin başı,herşeyin sonu...
evvelinde de vardı elbet kabilin bu ruhsuz soyu.


bir Hamza yok şimdi
tükendi Ömer’in nesli
döşüne oturmuş bir nefse esir
nesil ki Azizim gölgesinden müteessir...


bir avuç soysuz gönül eğlemekte ask mihrabımda
bir millet ki azizim aklı eyyamın ucuz tezgahında...


Manzara sanırsın pür neşe içinde kainat
Kâinatın rahmetinden düşen küçük bir yürekse, en buyuk zayiat...


Tırnaklıyorum Hint yürekli insan bozmalarını
Ellerime bulaşıyor bir çocuğun çılgın masumiyeti
Derbeder kopuyor parmaklarım yerinden
Yüreğim kan topluyor Azizim
Toplanıyor ruhum ,ayrılıyor tenimden...


belli ki yetmedi avuçlarımdaki Gazze’ye
ulaşmadı dilimin niceleri Kerkük’e
şimdi bir müddet daha susuyorum Azizim
en güzel yaptığımız eylem niyetine ....


şimdi herkesin parmakları renkli
herkes en az Azrail kadar sırr-ı perde şimdi...


(İslam dünyasında yaşananlara ve zulüm altında olan tüm kardeşlerimize...)

11 TEMMUZ 2014

AYŞE IŞIK UYANIK