serseri bir rüzgara tutuluyor yüreğim
koşuyorum atlaslar geçerek
bir elimde beyaz leke
bir elimde gül yaprağı...


çarpıyorum tonlarca ağır insan suretlerine
gölgelerine vuruyor gözlerim, ıslak ve hoyrat
bir tende çığlık renkleniyor, kızılımsı
korkuyorum
bir gürültü sarmalıyor beynimin dergahını
susuyor kuşlar
devriliyor göğün çınarları...


koşuyorum yine
dağlara çarpıyor serçe parmağım
başımı vuruyorum gökyüzünün tavanına
dönüyor dünya
sırtını dönüyor onmazlarıma
duruyorum asil zamanların birinde
gülen baykuşlar var
bin yıllık kelebekler
suyunu terk ediyor balıklar
bir kozaya girmeye çalışıyor nedensiz...
tutuyorum aklımı.



durup ellerime bakıyorum sonra
parmaklarım kanıyor
kanıyor ruhumun inceleri.
kimse duymuyor beni
kimse görmüyor
alıyorum tavandan gözlerimi
dönüyorum tenime
kafesim doluyor...

15/01/2021