Gölgem düşüyor ,
Ve sen uzaklardan bakıyorsun umarsızca.
Yüküm ağır, incinmişliğim sırtımda
Selalar saldım göğün yüzüne
Bitti hikayemiz,
Sarın kefenlere..
…………………………………Leyla

Ah benim sesinde dinlendiğim,
Gözleri ülkem,
Elleri ekmeğim, tenimde tuzum,
Bozkırdaki ırgat azığım…
Sen yitip gideli
İçimin kuşları göç eyledi şehirlerden
Sınırlar geçti
Mevsimler geçti
Bir kuru dal ile beklerken seni ben
İçimdeki bahar geçti, bağ geçti.

Ey benim yürek sızım,
Ahım, eyvahım!
Şimdilerde bir sağıma koşuyorum içimde,bir soluma
Gelemiyorum sana
Kendi duvarlarıma çarpıyorum
Bin parça oluyor senli yanlarım
Bir çocuk ağlıyor sonra yüreğimin tam ortasında
Topukları taşa değiyor
Salınıyorum uçsuz bucaksız sensizliklerde
Sus diyorum
Sus duyacaklar
Adını yutuyorum
Yutkunuyorum çaresiz
Kuruyor nefesim, tenimde can kuruyor
Ey benim ahım, eyvahım!
Ben seni böyle beklerken
Önümden yıllar geçiyor, ömür geçiyor.

Ah benim !
Aklı bende olmayanım,
Hüviyetsizim,
Dağlar yürüyor,ateşe su değiyor da
Sen gelmiyorsun.
Yüreğimde bir yara büyüdükçe büyüyor
Kanadıkça kanıyorum
Soluk bir ten dururken karşımdaki aynada
Ben kendimden geçiyorum, senden geçiyorum.

Bazen duruyorum senli zamanların birinde
Binlerce kuş kanatlanıyor sanki
Göğsüm yarılıyor
Bir sesine hasret, bir de yüzüne
Kırılıyor kanatları sonra kuşların
Göçüyor yüzü göğün
Çöküyorum kıtalar gibi dizlerimin üstüne
Leyla, diyorum
Leyla….
Bu senin alın yazın
Bu senin yürek sızın.
Sar kefenlere kalanlarını
Seninle gömülsün,
Leyla,
Sen sus şimdi, masallar seni yazsın….
………………………………………………….Leyla