Güneşin ışığı da kayboldu işte
Koskoca bir gün daha geçip gitti
Acılar içinde tükenen
Koca bir ömürden
Bir gün daha eksildi...


Gece bile başladı
Issızlığın türküsünü çalmaya
Yine mistike büründü karanlık...


Şimdi az susun ve sessiz olun
Sızılarımı az önce uyuttum...
Çok hassas bir uykusu var
Biraz ferahladığımı anlasa
Feryat figan eder uyanır
Sızlanmaya başlar
Ne olur sükûnet istiyorum susun...


Kapılar çarpmaya başladı bile
’’Ne oluyor bu gürültüde ne’’
Of ya of !!
Rüzgar kudurmuş gibi
Fırtınasıyla esip sürüklüyor
Tüm sessizliği talan ediyor
Kara dikenler keder tohumlarını
Zehir zemberek savuruyor
Kadersiz kaderin bahçelerine...


Oysa ki ben;
Belleyip
Kundaklara sarmıştım
Uyutmuştum kederin sızılarını
Ah rüzgar ah !
Bir kere de tersine es
Yârimin mis kokusunu
Umutları, mutlulukları,
Mavi toz bulutlarını
Savurup atıversen gönül bahçeme...

N@zlı HüzünYıldızı