göz gözeydim mezar taşıyla
devam ettim sonra yoluma

biraz afalladım önce.
ama girerken eve ;
yüzümde, yüreğimden gelen eşsiz bir gülümseme

belki her şeye sahibim
yada hiç bir şeye belki.

yok artık önemi.
varlığım mutluluğumun sebebi.
geç değil varsam, hiç bir şey için

ve eğer varsam
yok keşkelerin bi önemi
yıkıp yıkıp inşa edebilirim kumdan kalemi..

hatalar yaparım binlerce,
onları temizlemek içinde
sevaplar.

henüz yaşıyorsam bi önemi yok hataların ,
onlar kalmadıkça hata olarak...

ağlamakla vakit kaybedemem
yaşıyorsam gülmeliyim daha cok
ve düşünmeliyim daha az..

yaşamayı hissetmeliyim.
yaşam oskarlık bi film değil,
amatör bi çekim göz penceresinden

mükemmelliği önemli değil
önemli değil hiç bir şey
özgürsen, kendi elindeyse kameran ...

3 günlük hayat belki..
belki...
ama bu gün var’ım ben...

m.zeybek