sahili binlerce dalga tokatlıyor bu gün.
hava biraz rüzgarlı.
kum taneleri dalgaların hoyratlığına ses çıkarmıyor
kaderine razı...

kuşa balığa insana çömertkar olan deniz,
bu gün yanına ,yaklaştırmıyor kimseyi...

uzun uzun izliyorum denizi.
kapatıp gözlerimi
birazda dinliyorum.

sonra hissediyorum ,denizin gizli davetini...

anlıyorum.

bana dokuna bilmek için uzatıyormuş dalgalarını
kucak acıyormuş bitkin bedenime..

bu gün bir beni istiyormuş...........
sırdaşım,
derttaşım....

açıyorum gözlerimi
bir west blue çıkarıyorum ... ; uzun olanından
yakıyorum.
hep sevmişimdir maviyi.

nefes nefes çekiyorum içime
üflemeden dumanını..

10 dakkamı alır bitmesi
ama benim o kadar takatim yok

kalkıyorum.. çıkarıyorum ayakkabılarımı ,,,
ceketimi , gömleğimi , çoraplarımı...

dudaklarımın arasında bir dal sigara.

dizlerim batıncaya kadar suya
ilerliyorum yavaşca..

gözlerim arıyor bulutların arasında kaybolmuş güneşi

göz kırpmak istiyorum.
bulamıyorum..

hala bitmeyen sigaramla
çoktan bitmiş olan beni..
sahilde oturanlar izliyor.

sigaram bitiyor. basıyorum küllerini dalgalara

bırakıyorum kendimi

bütün bedenim kayboluyor

ölümün soğukluğu deymeden
denizin soğukluğu sarıyor bedenimi..

dudağımın kenarları mutluğun en derin ifadesi...

deniz beni çekerken kalbine
orda olmaması gereken, zamansız bir el
tutuyor belimi..

çekiyor çekiyor...
yapma diyorum içimden.
ama içim geçmiş, ben geçmişim dünyadan, sesim çıkmıyor..

ama...... göçememişim....

olmamam gereken bi yerde
gözümü beyaz bir dünyada açıyorum..
yatağım , önlüğüm , erafımdaki insanlar...

oysa ben maviyi seviyorum..


M.zeybek