26
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
3449
Okunma

Sevgi diye adım attığım sevgisiz yuvam
Sevgiye aç sevgisizliğe suskun lal olmuş dilim
Buruk acılarımım dem aldığı misafir mekanım
Kalabalıklarımda yalnız dolaşan ayaklarım
Hangi kitap yazar benim yurtsuz kalemimi
Hangi tozlanmış kağıtlar raftan iner okunmak için
Suskunluğum /
Acı acı güldürüyor
Uzun zaman aynalara küsmüşüm
Bakamıyoruz birbirimizin yüzüne konuşmuyoruz suçlu gibi
Perdeleri sonsuza dek kapatmışım
Yalnızlığımı paylaşılmaz yapıyorum
Çünkü /
Yalan dünyanın koynunda gerçeği şaka sandım
Kah güldüm kah kendi ağlamama seyirci kaldım
Canım yanarken bazen idam fermanımı hazırladım
Her yeni günü kendime başlangıç sayamadım
Sevgin yoktu kalbimi onaracak
Ben kendi dünyamın delisi oldum
Yaban gülüyüm sonbaharın süpüremediği
kendi yalnızlığımda kendime komşu
Yalnızlığım avuçlarımda çamurlaşan batak
Hiç düşündün mü
Ben niçin hep nemli nemliyim
Gözlerim ıslak boğazım düğüm düğüm
Adını sakladım gizemli dünyama
Sevgi diye attığın sevgisiz yuvamda boğuldum
Bilmediğim uçurumlara bir başlangıç yaptım
Bakan mağrur gözlerimi zamansız kıvılcım ateşine saldın
Bu gün yine sen geldin aklıma
Yaprakları çevirdim sana dair bir iz yok
Hangi kapının aralığına girsem hep aynı
Uzatılan sahte ele uzanan yabancı elim
Kim doğru kim yanlış çözemedim sahipsiz kalbimde
Sessiz sessiz
Gel diye karanlığa yalnızlığımı çağırdım
Son çağrımı yaptım /
Hayali bir tablo çizdim
Başka kimselerin olmadığı
sevgiye aşka ,senli olmayacak yuvama
Ve öylece takılı kaldım
Uzun uzun düşlerimde
Boş çerçeveye --
5.0
100% (33)