bilemezsin ki...
yangınlarım dumansızdır benim
hüsranlarım ağlar durur mazimde utanmazca
bir köşeye kıvrılıp kalmış sancıları; yıllarımın
sessiz sessiz ağlayıp duruyor... sen düşünce yâdıma

bilemezsin ki...
bilemezsin nasıl yıkılıyor hayat ağacım
canhıraş feryatların ufukları nasıl yırttığını
ufuklarda gözbebeklerinin bana nasıl baktığını bilemezsin
boynunu büküp o bakışın nasıl yaktığını da...

bilemezsin ki...
her sabah güneş doğarken nasıl ağladığımı
yaz ortasında zemheriler yaşadığımı; umarsız bir heyecanla
saatlerle çaresizce körebe oynarken hep sobelendiğimi
hep seni düşlerken zamana yakalandığımı da...

bilemezsin ki...
yangınlarım dumansızdır benim dedim ya
alevlerin ucunda ağlar durur sana olan hasretim
kimsesizliğin bir köşesinde beni sahiplendiğini
gözucuyla seni beklediğimi... bilemezsin ki....

Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON