Ey ekili toprağım, dikili taşım
Tenine değen su, alnını yasladığın rüzgar
İçimde dolanan sevgili hayalin
Sevgilim, yolumun içindeki yol
Kıymetli evim.
Buralar hep ıhlamur kokusu
Büyük bahçelere açılıyor balkonlar
Çocuklara değiyor sabah ilk.

Aktım aktım aktım
Doldum mu peki,
Hiçliği güzel, kendi güzel adamım

Haydi yaslan yine oralardan içime, duyarım
Böyle gecelerde susmak en iyisi
Bi ileri bi geri sürmek zamanı
İkimiz içindeyken
Sırtımda üşüyen akşam için
Yanmalı şimdi yıldızlar
Yoksun ,yoksunuz, başı devriliyor dağların eteklerime…
Gitmelere benziyor bazı sabahlar

Selam ve sefa olsun uzağına
Kalbim kalbine ikramım olsun,
bi şey ki, durup durup kaybettiğim
adım gibi bilip, dua gibi ezberimde
her ne ise yanında olsun
dışından kendini izlemek için
sokulduğun içim
yorucu günlerde taşıdığım kollar
uzanabilmek adına tenine bi adım daha
yüküm kendime
soluğunu soluğuma boşalt ki
gülşenler dökülsün canımıza

ne güzeldir Ermenek”te bi bademe benzetmek seni
Şarkışla kilimine sarar gibi yalnızlığını
Ve serin bi sonbahar sabahına açmak penceremi

Leylim olmak ardından
*Ve divane aşık,
ne güzelmiş sonrasızlık

..............