“gelmesem de bekle beni”

bir gün eylül düşecek koynuna
sarı saçları saçıldığında göğsüne
ellerin yaprak kokacak
sadece düşle…

mavi olacaksın
deniz yüzecek gözlerinde
gökyüzü avuçlayacak alnını
öyle böyle değil
dokunacaksın sevgiye.

erik ağaçları çiçek açtığında
dudaklarını şiirler öpecek
beyaz olacaksın
bahar esecek uzun yüzlü göllerde
sınırsızdır düşünmek, düşünmelisin.

yeşil olacaksın
umut ektikçe sevdaya
ömrün taze sürgün dal
duyumsayacaksın toprağın kokusunu
sarıl yarınlara ve yürü…

mevsimler geçecek
rüzgârlar şarkı söylerken geçmişe
anlat bana seni neydi üzen
tutsak gülüşlerinde
yanlış kurulmuş saatler
mazgallara döktüğün gözyaşları
hepsi silinecek
sen zamanı yendiğinde.

küçük bir kız öpecek yanağını
pembe şekerler kırmızı balonlar
imgeleşeceksin yüreğinin devinimlerinde
saç örgülerine saklanacak sevmişlik
bir aşka bir ömür vereceksin
değmez mi?

yağmurlar uyuyacak teninde
güneşe yatırdıkça düşlerini
kurudukça hüznün elbisesi
yeniden kuşanacak bedenin
taze gülüşlere esvaplar giyene dek.

bir gece konuğum olacaksın
devleşince içinde gölgeler
duvarlar çatılar martı sesi
bir gemi düdüğüne uyanacaksın
silip bütün geçmişi…

bir ömür konuğum olsan
yine yeniden yazar
şiirler kendini…