Üşüyorum anne kanma hârıma
Beni bir sen bir de yalnızlık anlar
Işıksız umutsuz olmaz yarınlar
Bir güneş bıraksan avuçlarıma


Bilmiyorum anne öğret doğruyu
Yerde mi gökte mi aradıklarım
Her kara içinde neden ben varım
Yanılgı bende mi her renk mi koyu


Korkuyorum anne yok et maziyi
Gelmesin peşimden kaçtığım dünler
Gelecek sandığım gelmeyen günler
Not düşsün kabrime ‘’kırk yıllık zâyi’’


Doğ geceme anne sarmasın uyku
Unutsunlar beni kanlı rüyalar
Tebessüm maskeli çirkin riyalar
Dağılsın usumdan her kötü duygu


Göster bana anne müşfik yüzünü
Aydınlansın artık küskün şafağım
Onasın bahtımı nurlu âfâğım
Anlat ne gösterir aşkın özünü


Biliyorum anne dinmez bu sızı
İncinen yüreğim tutmadan yosun
İnsafsız gerçeğe nerden tutunsun
Çocuksu düşlerden bu masal kızı


Tükendim ben anne bak aklarıma
Kendimi kendimden nasıl saklarım
Kapanırken son kez gözkapaklarım
Bir ninni fısılda kulaklarıma


....