SANADIR EY NEBİ’
Şu öpülesi güvercinin kanat çırpışı,
öpülesi şu suyun berraklığı,
Sanadır Necip’in fikir sancısı,
sanadır ey NEBİ şu doğan güneş,
şu karanlığa rağmen parlayan yıldızlar.
Sanadır bir çocuğun duası,
bir şairin şiiri,
bir muallimin ilimi,
çünkü sensin ey nebi :
Müslümanın eli, ayağı, dili
çünkü sensin ey nebi :
Müslümanın gözü , kulağı, eli...
Sanadır şu denizden esen meltem,
şu vapurlara eşlik eden martılar,
Sana dönüktür pusulamın yönü,
Sende takılı kalmıştır zaman
Sanadır ey Peygamber’
şu ağlayan neyin gözyaşları
çöldeki aşığın susuzluğu
sanadır bütün yollar, bütün seferler
bütün göçmen kuşları sana yolculuk eder.
Susuzluktan değil sensizlikten çatlar şu dudaklarım
hep senin yüzün suyu hürmetine dualarım.
Sanadır ey Nebi’
şu boğazıma kadar aşka batmışlığım
Sendendir:
şu nice varlıklara şiir yazmışlığım.
Sanadır şu gökyüzü
şu denizin maviliği
bir ressamın tuali
Müslümanın son sözü.
Senin için kıyıyorum kelimelerin canına
sendendir şu çocuğun güzelliği
şu alimin kelamı
üzerine olsun ey ’NEBİ’
Allahın selamı.