Kafamda bin şeytan var, her şeyime karışır!
İşi gücü bıraktım, şeytan avına çıktım...
Atarlar bin vesvese, bir biriyle yarışır;
Şeytanla uğraşmaktan yemin ederim bıktım!

Şeytan diyor ki; kalk git, dağıt bütün her yeri!
Lahavle diyor kalbim, Hakk hayreyler şerleri!
Kafayı kemirince şeytanın neferleri;
Sanki fani dünyayı, kendi başıma yıktım...

Akıl verir durmadan, "aklına turp sıktığım! "
Uğruna kır kafamı belalara soktuğum...
Yetti be lanet şeytan, nedir senden çektiğim?
Son kurşunu iblisin sağlam gözüne sıktım!

Nerdesin ey İsmail, sen çok asil bir soydun!
Ne güzeldin, iblisin o bir gözünü oydun...
Çiftini de oysaydın, neden birini koydun?
Ben tamamlayım dedim, ama kör olacaktım!

Öğrendim ki, kör şeytan ayrıntıda gizliymiş!
Bazen afet-i yekta, bazen ahu gözlüymüş...
Görenler ayrılamaz, tıpkı melek yüzlüymüş;
Sanki çarptı ağzımı, hemen elimi çektim!

Artık uğraşmıyorum, bıraktım hem peşini!
Bir besmeleyle onun yere serdim leşini!
Rabbım mel’un şeytanın söndürsün ateşini;
Onunla aramdaki tüm gemileri yaktım!

........

Hayret, dünyada şeytan meğer ne kadar çokmuş!
Her insan kafasına bin bir şeytanlık sokmuş...
Değmezmiş kuyrukları, sanki hilkatten yokmuş;
Daldım da tefekküre, hazin halime baktım...

Karaman-2014/05

TDK:

vesvese: kuruntu...

BİR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR...

Halil Şakir Taşçıoğlu