Gökyüzüne doğru
İşte tam oraya
Fikrime ince bir gül gibi
Düştüğün yere

Hani martıların kanat izlerinin
Bağ bozumlarına serzenişlerine
Gülümseyişi nasıl da büyüyor yüzümün?
Aklım atlıkarıncalarda kaldı
Keşke dönmeseydik hemen
Ve keşke dönüşmeseydik bu kadar çabuk

Pürtelâş sana koşuyorum yine
Adını bağırıyorum koşarken
Nefesimi hapsedebilmek için içine,
Aralıyorum dudaklarını

Kör karanlık oyuyor gözlerimi
Ay kırıkları batıyor tenime
Su kokuyorsun
Genizimde duruyorsun

Ne kadar olmuştu ne haber diyeli?
Bu çoğalış yükseliş neden?
Sorularım cevaplarımdan korkunçtur hep
Dizlerimi karnıma doğru çekersem uyurken,
Anla ki yanılmışımdır yeniden
Uzaklaşmışımdır kendimden bir fersah daha

Şimdi sus
Şimdi izlence zamanı
Masallarını da unut,
Hikâyelerini de
Yalnızca duyumsa
Kar kadar temizdir ellerim
Onları tut
Ve dokun onlarla
Yepyeni bir hayata...