13
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
3950
Okunma

susku boşluğunda dönüyor halkalarla
rengi siyaha dönüşüyor git gide flu griliğin
çoktan öldü denilenler sürülüyor kuyulara
yeniden yeniden ölün diye
nasıl kabul ediyor ölü toplum
bunca zulüm arasında
aşağı aşağı çekilmesini emeğin
kıyımını zerre düşlerin
öyleyse kesin bütün ellerinizi
umutsuzluğun siyah ocaklarından
onlar kapatıyorsa demir kapılarını
kömür karası yüzünüze
kolunuza aydınlığı takının
tekmeleyin kaderi
en kudurgan yerinden
siz olun
kendinizin hocası
kimse görmemiştir böyle kara ayları
yüzlerce boğulmuş yüz bir anda seyriyor mezarlarında
bitmiyor ölüm yarası açıkta kanayan insanlarda
kaç mezar daha kazılıyor dün yaşayan canlara
ölüm bilmiyor ölmeyi
ölüyor hayat
adı bile anılmıyor üç beş yedi kişinin
daha çok ölüm istiyor haberler
işte bizi yıkan bu
hakkını arayamıyor ölüler!
yeniden yumuyorlar gözlerini
cehennem ateşini yakıyor diriler
6. 6. 2014 / Nazik Gülünay