_si bemol
_la tenor

bu kaçıncı finalin eski(me)yen senfonisi..?

ki, (s)özü olmayan notalar tırmalıyor beynimi
trampet, klarnet, korno, tuba
flüt, arp, viyola, kontrbas...
kefen giydiriyor her dokunuşumda yüreğime
an/be/an
musalla taşım yağmur, gökgürültüsü, fırtına
şimşekler çakıyor, seller istila ediyor
tüm
c o ğ r a f y a m ı
yok oluşlara meyilli tufanda

kulağımın izdüşümüne düşen tiz sesler
ard arda parçalıyor dar acılarla
çekiç, örs ve üzengiyi
kangren oluyor ebedi suskularım
her lal keskin zemheriye gebe
her zemheri davetiye çıkarıyor duvaksız mezara
öpmek istiyorum ayak uçlarından ölümü
sana taparcasına...sana kavuşurcasına
ama nafile...

her öpüşüm çığırtkan bir martının çığlığı
her çığlığı kürek kürek ateş atarak
söndürüyor zebaniler
ölüyor ruhum her sönüşte
ödüyorum sevmenin kefaretini
nar-ı cehennem(in)de - cehennemimde

ruhum
bahar ayazına mahkum nazik bir çiçek
can çekişiyor her soluşta
her soluşum içimde saralı bir çocuk
’’ anne ’’ diye feryad-ı figan ediyor her krizde
her krizde patlayan bir yanardağ şimdi yüreğim
vuslatı hayal ederken
lavlar süzülüyor göz pınarlarımdan
yakarcasına, delercesine
işkenceye doymuyor ruhum, sensizliğimde...

biliyor musun..?
kar yanığı olsa da tüm bedenim
sana susayışlarım halâ çöl sıcağı
her gelişinde-gidişinde...

ey zalim sevgili
her gelişin bir satranç oyunu
her oyunun bir kıyamet alameti
İsrafil suru üflemeden
Deccal gelmeden
hileyle, yalanla, dolanla
şah-mat deyip kazandın bu -oyun-u
istemiyorum artık seni
duy/ma, gel/me, gör/me, dokun/ma
ölü(mü)mün tiz senfonisine

sende kalsın sahte zaferler

bir daha...bir daha gelerek
uyandırma artık içimdeki meczubu

her uyanışım kıyamet
her kıyametimde bir daha...bir daha ölüyorum
her ölümüm mahşer-i kalabalık
Sırat köprüsünden geçerken bile
inadına senin adını haykırıyor dudaklarım


her haykırışım (c)an kırıkları...

Nagihan ERGÜL
29.04.2013

şiirime ruh katan Ahmet Ormancı hocama en kalbi teşekkürlerimle…