İyi değilim işte;
Tüm masumiyetim savrulup gidiyor uzaklara
Tutamıyorum...
Sevinçleri hırpalanmış mülteciler gibi,
Kimse görmez kimse bilmez sanıyordum,
O gördü ve öğrendi ya;
Ruhumdan ciğerime inen acılarla.
Hoyrat iken zamana kırılgan oldu kelimelerim.
Görüp de gelmedi gecikti ya ;
Devrik cümlelerle sevişmeye başladı dilim.
Eskisi gibi değil artık hiçbir şey,
Mülteci kampında iftiraya uğramış
Kimsesizlikten fişlenmiş kadınlar gibiyim,
Hatta onlardan bile beterim.
Çağırmak istiyorum,
"İyi değilim" diye haykırmak istiyorum,
Kendimi atmak istiyorum kollarına,
Ama Çin seddi kadar uzak artık bana.
Hiçbir zaman da olmayacak yanımda.
Onu yoktan ben var ettim ya !!
Nefesini nefesime kattım ya !!
Sevdam faili meçhul oldu ya !!
Zoruma gidiyor...
Kusuyorum ona ait birikmişlikleri,
Özlemle arıyorum kollarında ki şefkati,
Bulamıyorum ya canım yanıyor,
Bir de gözlerini anımsamak yok mu ya ,
Delirmişcesine ağlıyorum,
Kuyruğu kesilmiş köpekler gibi ,
Titreyerek dolanıyorum,
İçim acıyor dilsiz sokaklar da.
Sadece şefkatli bir yosmanın eli değiyor yanağıma,
Geceler kör oluyor haykırıyor sağırlaşan Dünyaya,
Kimseler bilmiyor görmüyor o yosmalardan başka,
Siyah elleri karışıyor gözyaşlarıma,
Sonra saçlarıma...
Masumiyetim savrulup gidiyor işte uzaklara.

Adım Lal Artık Anlayana...

Cansel Işık/Manyakaşkıngelini