İki kol düğmesi demişti barış amcamız,
Şimdi kapanmadı maalesef iki yakamız.
Sözler vermiştik sevişmelerimizde...
Şimdi düşmüyor elimizden hem sigaramız,
Kahrolası unutamıyoruz...Birde viagramız.
Akıllara düşman alkolle dansımız,
İki kadeh gibi çarpışan dudaklarımız,
Lanet olsun hani bizim yaşam savaşımız?
Hani bizim onurlu olması gereken aşkımız?
İnançtı,güçtü derken bak şimdi şaşkınız...
Hatırla aynanın önünde iki mermi vardı,
Biri sanaydı,biri banaydı...
Şimdi sensizliğin anası alkol komasıyla,
Aşkların en güzeline rus ruleti oynattı.
Bütün cesur aşkların yuvası,sadist yüreklerle patladı...
Bir alkol şişesi gibi içimiz bomboş kaldı.
Bak şimdi başı boş kaldırımlardayız ...
Güçlü bir elin sıkıpta buruşturup attığı,
Teneke bira kutusu bile değiliz...
Birer cam kırıklarıyız...
Hemde iki ayrı kaldırımda paramparçayız...
Yapayalnız...
Üstelik birde güçlü darbelere maruz kalacak kadar savunmasız...
Kim bilir daha hangi güçler tarafından fırlatılıp kırılacağız...
Daha hangi güçler tarafından ufalanacağız...
Sonra kırık cam parçalarının mucurları olacağız...
Çoğalan yaralarımız gibi çoğalacak parçalarımız,
Ve çoğalan kalabalıkta kaybolacağız...
Birbirimizi istesek de artık bulamayacağız.
Unutma!
Alkolün üstüne diktiğin kuma ağacıyım,
Alkol emretti,
ARTIK SENİ BOŞAYACAĞIM.
Ben senin sadık kadının...
Hani sevdiğin halde bırakamadığın...
Hani şu üstüne kuma getirdiğin
Ama hâlâ ayrılamadığın...

İŞTE
ALKOL SENİN GÜÇLÜ KADININ.
BEN iSE ACİZ ZAVALLI
BİR KUMA PARÇASI
AĞLATTIĞIN.

Cansel Işık /Manyakaşkıngelini

(Biten Hayatlar Fasikülü)