12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1654
Okunma
Sokaklar kapkaranlık,
ışıklar söndürülmüş..
Her sokak lambasında;
yitirilmiş umutlar
örtmüş gece üstünü,
sakladığm aşkların..
Akşam vakti odamda,
sardı yine hüzün içimi,
kapladı dört bir yanımı
buğulu bir sessizlik..
Gözleri hala aynı sevdanın,
sözleri yine acılı
umursanmamıştı hasret
oysa içime sızmıştı aşk..
Karmaşık düşünceler,
söylenmemiş sözler vardı..
aşk dile gelmeyen
söylenmeyen şeylerdendi..
Bu gecede sona erdi,
babaannem hep şunu derdi:
Gün doğmadan neler doğar,
ışık karanlığı boğar...