Özgürlük eksenimden geçen bir yıldız,
koyma beni sevdasız/
bir başıma yapayalnız.
Ben daha dünkü çocuğum,
yüreği korkulara alışıksız.
Zamana kafa tutamam ben
giden zaman canımdan eksiliyor.
Kalbim aşkı gölgesinden tanır.
Yaklaşma hiç.! Sevemem Annem kıskanır...

Soğuk bir rüzgar eser
küf kokulu zamanın içinden geçerek,
fırtınaya dönüşür uçurumlarda/
keskin kavisler çizer;
mor bulutlu yağmurlar.
Şimşekler çakar ruhumda.
Bakma öyle asaletli duruşuma.!
Korkarım hala şimşek çakınca,
bir omuz ararım başımı yaslayacağım,
bir kucak/
korkunca sarılacağım.
Okşayınca başımı , korkulardan emin olacağım.
Dur.! uzatma elini,
okşasın yağmurlar beni..
Belki böylece ruhum yıkanır.
Sarılamam sana asla Annem kıskanır.

Karanlık odamda loş bir ışık var,
o yandıkça sanki ruhumda yanar.
Duvarda bir silüet hep bana bakar.
Bakma bana öyle..!
içimde fırtınalar kopar,
yorgunum bugün çok..
Anne..!
bana emanet bıraktığın bu canı
kemiriyor bir kurt.
Neolur bırakma ellerimi , tut..!
Rüyalarımda bir peri,esrarengiz bir bulut;
Kanatlarına alır beni uçurur.
Sonsuz mutluluğadır çağrısı.
Bir bakışa hapsolan bu kalp ağrısı..
Yolum bir yere gelince tıkanır..
O bakışlarınla bakma..! Annem kıskanır...

Efsunlu gecelerde mavi bir sükun,
miski amber kokulu meltem
şarkılar dinletir gönül telinden.
Hummalı gönüllerde sineler coşar.

Annemin gülüşleri kazılı gözlerimde
ifadesi ifadem, mimikleri yüzümde.
-Bu bir advet-i ruhiyye..
Anlar , anlayan O’nu heryerde.
sırra erer hergece büyülü mavilikte..

Günışığım ol benim.. Gel..!
Öfkemi damıttım sevginle;
çamurlara bulanmadan bu defa.!
Kuşlar bile kimsesizliğime ortak olurken
haydi durma sen ;
Hissediyorum,
içimde biryerlerdesin..
Şu kimsesiz yüreğime bir sevgisin.
Hadi parçalamadan tenimi,
kırk parçaya bölmeden bedenimi/
sokaklara itilmeden -
küflü kaldırımlara fırlatılmadan
gel..!
Soğuk buz tutmadan ellerimi
ısıt avuçlarında.
Süt kokan nefesimi
aç kurtlar hissetmeden gel.!
Sensizliğin sancılarını ,
sonbirkez daha çekmeden..
Sevgine hasret kucağımda /
biriktirdiğim güller solmadan
kurumadan umutlar
ve gelmeden Sonbahar
Sen Gel...!
Beni ben kılmak için;
taçlansın ruhum,
onurlandır !
Bu defa bana uyar..
Annemse gurur duyar...!