Gecenin elleri dokunuyor yalnızlığıma
erguvani kırmızıdan kalma
bir sevinç var gözlerimde..
Geceler uzun,
uykusuz gözlerim yorgun..
Dile kolay,kalbe ağır adını anıyorum..

Adın emanet dilimde;
lafzımda ,
çoğalır içimde...
Sen gelince aklıma,
ruhumda bir şölen başlıyor..

Adın ki ; Sonsuzluk...
Kulaklarım, gözlerim ve zihnim,
işgal altında olsa da;
Ama SENİ Seviyorum...!!!!!

Gündüz içime dolan stresi,
gözyaşı olarak boşalttım avuçlarıma
gecenin zülüflerini ıslatarak gözyaşlarımla;
Adını andı titreyen bedenim..

Kimi sevsem sen varsın herşeyde,
Adın ki , eksilmeyen tek kelime..

Karanlık gecede koyulan yola,
muhtaç değilmidir ki ayışığına.
Sakın aldanma timsahın gözyaşlarına
ve karanlıktan korkma !
Gece dediğin nedir ki ;
Bir güneş doğduğunda kaybolur
ve cılız bir mum ışığında,
eser kalmaz karanlıktan
ortaya çıkar zayıflığı,(karanlığın)
aydınlığa çıkan dünyam
ve hayatım Adın için
(şükürler olsun sana Ya Rab.!))

__________________________fotoğraf bana aittir