Solgun yapraklardan damlayan güneş,
bilirki hasrettir suya delice..

Toprak atar umutsuzluğa;
hayallerin en ötesinde
bir başka mevsim vardır.
Bir başka hayat.!

Aydınlığa hasret ruhum uyanır,
bakışlarım ecel gibi/
keser zamanı buz tutan yerinden.
Bakma çılgınlığıma..!
BEN....
zamana kafa tutacak kadar büyümedim;
Aslında ben bir hiç’im...
Bir damla sudan yaratılmış ( Eşref-i mahlukat )
ama mükemmeliyet bende nakavt...

Saksıda menekşe gibi
zihnimde ölüm büyür.
Kelebek kadardır ömrüm/
öylesine masum , öylesine hassas
kırılgan ve ecele yakın ömrüm/
çığlık atar uçurum..
Ben bileti çoktan kesilmiş,
beş parasız bir yolcuyum/
..(ölüm yolcusu).....
Mavisinde boğulsamda bu şehrin/
yüreğimde saklı çiçekleri..( sana getiriyorum )
Bekle beni en derinlerde bir yerde,
bütün renkleri topladım,
iyileri sevmezmiş dünya (Anladım)
menekşemi son defa kokladım/
zehirli ölümlerin çarkında,
cennete uzanır ellerim...