Savrulurken rüzgarla hep köşe bucak
Ellerimde kırık bir oyuncak
Çocukluktan kalma bir bez bebek var
Beni yalnız,yalnız o anlar

Tükenirken tüm ümitler,kaybolan düşler
Arkamdan bir,bir beni izler
Hepsinin gözünde bir damla yaş
Yeniden gözlerim gülsün ister

Dolaşırken şehrin caddelerinde
Kolumda sen değil hüzünlerim var
Güneş doğarken ay bile onu karşılar
Sen yanımda hiç olmadın yar

Dökülen ayanın sırları ardın da
Gerçekleri alıyorum şimdi avuçlarıma
Yüzümü onlarla yıkayıp
Günaydın diyorum senssiz sabahlara

Hüzün var hüzün şiirinde.Hüzünlerin şiirlerinde olsun ama yüreğin hiç hüzünlere uğramasın.
Yüreğinde hep baharı yaşa.
Baharında yediveren ler açsın.
Bübül kuşlarının en güzel öteni Konsun yediveren güllerine.
Yüreğin herdaim bahar sıcaklığında olsun
Bu harika şiir içinde seni yürekten kutluyorum.Sevgiyle kal Arkadaşım.
Tebrikler.
Hakan.