24
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3878
Okunma

Tek saksıda iki kök sardunya
Gözyaşı ve hasretle değil
İki yüzlü dünyada
Toprağa düşene kadar saf kalan
Yağmurlarda yıkanmış sevgi ile yeşerdiler
Bedenleri birbirlerine dolanarak
Yüzleri güneşe doğru büyüdüler
Kırmızı ve beyaz
Çiçeklerin yaprakları
Her sabah öperdi biri diğerini
Vakitsizce
Yeşil bir yaprak aralarından geçiverdi
Beyaz soldu günden güne
Kırmızı inatla direndi bekledi
Olurda bir gün...
Oysa oda bilirdi soldu mu bir defa
Yürek aynı aşkla açmazdı bir daha
Kırmızı cam kenarında direniyor umutla beyazın çiçeklerine sinen kokusuyla
ŞEV