" İnsanlar bayağılaştıkça; ölüm basitleşir"

Merhaba baba;
Bu sana ilk sarılışım
Neden bu kadar solgun, kokusuz
ve cansız bedenin
Kaç para ediyordu
her gece öldüresiye yorgun düşürten işlerin
Gerçekleşme umudu duydu mu acaba
bana hiç bahsetmediğin düşlerin

Merhaba baba;
Bakma öyle uzaktan,
delirmişim gibi gözlerime
Zira senden öğrendim
görmeden konuşmayı
duymadan dinlemeyi
Miras diye bıraktın omzuma
alın teri bulaşan geçmişini
Söylesene baba
hangi para, hangi güç aydınlatacak
hayatıma sinmiş bu maden zifirisini

Merhaba baba;
Sen gittiğinden beri
daha öfkeli tüm bacalar
aralıksız üflüyorlar dumanı
Zaten namussuz patronlar
en çok senin vardiyanda
yakıyor fabrika kazanlarını

Merhaba baba;
Yollunu yarıladım normal ömrümün
Yine terk edildim bilmek istersen
"Evin" de çekti baldırlarını
acıdan nasırlaşmış tenimden
Korkarım ki baba
senin gidişini hatırladıkça
hiçbir kadın ısıtamayacak
“Kömürle” soğutulan yüreğimi