Ne tuhaf hali vardı düşten kovulmuş gibi
Siyah ve gri hariç tüm renklerden uzaktı
Bir nevi, üzerine karanlık çökmüş sanki
Hangi rüzgârdı seni atıp öyle bıraktı
Görmedi, koca şehri bilmeden nasıl yaktı


İtimada şüpheyle bakmak da neyin nesi
Sessizliğin ardında bekleyen heybetine
Halel gelmez unutma! Hem şu gönül hanesi
Aşkı, çoktan musallat etti hürriyetine
Boynum kıldan inceyken mazinin hürmetine


Fikrin sabit bilirim yasaktı serden geçmek
Gürül gürül çağlayan nehri gözlemesen de
Yüreğini baz alıp o kadar değer biçmek
Huyumla bağdaşmıyor hissi gizlemesen de
Aşka bulandım bir kez sevip özlemesen de..


Şu halimle değil mi bir yön çizemiyorum
O zaman bir şey söyle istersen bağır çağır
Sükûtun aksanını hâlâ çözemiyorum
Ne hayata iştirak ne zerre kadar sabır
Yandı yakıldı işte, kül oldu yarım asır……




22 Mayıs 2014 / NÜS