Bekler ve bakar kadın sevdiğini camdan

Bütün gün yaptığı iş ve aş terkibi tümüyle candan

Her kelamında sevgi bulaşıcı her iki dünyada

Yaradılışın yedinci gününde o özlenir ilk başta.



Akşamın kızılı, tabanlarında sızısı,

Süs püs hazır az kaldı kapıyı çalması

Bakınca görür mü yeni aldığı tokayı

Lülesinde sobeye saklı saklambaç havası







Balkondan sarkan fesleğen

Begonyalar aşkını karşıladığı merdiveni süsleyen,

Her akşam öpücüklerle eve buyur edilen

Sevgili kocasıdır dünyayı evine getiren



Çamaşırını katlarken etek boyu ölçülür

Çekmeceye istif istif dürülür.

Eğilip doğrulurken baldır bacak görünür

Gönülleri ürpertir, geceye ilmik ilmik örülür.



Yemek kısık ateşte demlendirilir

Üfleyerek yarin beğenisine sunulur

Tadı tuzu yerinde derken, üstüne alınır durur

Cilveyi atar gözünden, kokusunu savurur.



Ah geceler! alevi yastık altı,

Işığını kapattı, kalpler ateş aldı.

Geldi, dokundu, yandı, duruldu…

Güneşi kahkaha attırmak kocasının kanatlarında..



Önce olur kadın, sonra anne…

O anne her gece kadın…

Cennet ile cehennem serilmiş eteklerine…

Bütün dünya anne kadını görünce: Sobe…



Melek KIRICI