gitmek gerekir bazen
sığdırmak gerekir yolları yüreğine
o taşlı yolların ardına
koşmak gerekir günü geldiğinde
bakmadan ardına usulca
göz göze gelmeden gizlice
tüm vedalara küskün
bir hoşça kal cümlesinden uzak
en uzak şehre yakın
düşler kurmalı giderken



gitmeli sevdiğim
ihtiyacımın olduğu bu son günde
gitmeli uzaklara
çok uzaklara
hani gel dediğim de
neden diye sorduğun bir anda
gitme zamanım gelmişti belkide
ve şimdi ben gidiyorum
gidiyorum sevdiğim
geride bıraktığım onca yıllara inat
bir dağın eteğinden bakıyor kalbim
uzanmış gözlerim gökyüzüne
yolları çağırıyor düşlerim



sen hiç vurdunmu başını dört bir duvara
yaşadın mı pişmanlığı en acı tarafıyla
çok zor biliyorum ama anlatamıyorum
elbette sevdiğim
gitmek zor hemde çok zor biliyorum
ama kalmak da yıkık bir kent bu gün
bir şehrin ışıksız bir caddesi gibi
yaşayamam sevgili



kırık bir aynanın bir çizgisi gibi
çatlayan bir yoldan gidiyorum şimdi
can kırıkları batıyor yakıyor canımı
acıtıp kanatıyor ağlatıyor
biliyorum
bile bile gidiyorum



bazen
bile bile atmak gerekiyor kendini ateşe
yanmak gerekiyor diri diri içinde
aldırmadan ölüme
bırakasım geliyor gönlümü acı kadere



zor olan kalmak ondan mı gidiyorum
ya da zoru mu başarıyorum habersizce
inan hiç bir şey bilmiyorum
tek bildiğim sevdiğim
bunlar sadece
son satırlarım gözlerine



şöyle gider ayak yazmak istedim sadece
hani boşa gitmesin dedim gözyaşlarım
tutulmayan sözler gibi
boşa gitmesin dedim yaşadıklarım


sana dair yazmak istediğim
son satırlarımdı bunlar
daha yazacak çok şey vardı elbet
ama şimdi hepsini alıp gidiyorum
bırak içimde kalsın üzülme
nasıl olsa gün gelecek
ağırlığınca vuracak gözlerine



şimdi gidiyorum
bir nokta pişmanlığında
son sayfayı çeviriyor ellerim
ağlıyor kalbim
ağlıyor satır satır gözlerim
boş ver
sen yine de beni
güzel hatırla sevdiğim

.
.
.
Mawish
.
.
.

SON SATIRLARIM – Mawish Şiirleri