Yıldızlar saçlarında üşüyor,
Gün gözlerinde...
Sorsaydın söyleyecektim oysa,
Nazi kamplarında ki esirler gibi
Kalbinin esaretine ne savaşlar verdiğimi,
Yokluğunun faturasını
Beni sevenlerden kestiğimi...
Suskunluğun dudaklarımı kanatıyor
Hiç çıkmayan kan kırmızısı rujlarla
Yazıyorum nedenimi aynaya
Kalbinin çıkış kapısındayım,
Belaya nazır...

Ne çok zaman geçti ellerinin sıcağından,
Gönlünün salıncağından,
Kurguladığımız sıcacık yuva heyecanından...
Gelme...
Seni yitirdim gelme hayallerinin içerisinde...
Ne adına yakışacak bundan sonra kelimelerim
Ne de, adıma yaklaşacak kelimelerin
Ne terime değecek harlı terin
Ne de bir sevişmeyi başlatabilecek gözlerin...

Bu son çizikti bıraktığım ömrüne
Yıldızlar saçlarında üşüsün,
Gün gözlerinde...
Şimdi şifalı bir ot gibi yaşa
Yalanlar çiftliğinde
Her aşk kendini kalbe kazır
Sana o yürekte yer yok artık,
Kalbinin çıkış kapısındayım
Biletim hazır...





Elif SEZGİN