Saat sabaha beş var anne,
Hani ölümü çeyrek geçe gelecektin
Şakacıktan beni kandırıyor,
Benimle oyun mu oynuyorsun?
Bazen bulutların ardına saklanıyorsun
Ve ben gözlerimi gökyüzüne dikiyorum,
Bazen rüyalarıma geliyorsun
Gözlerimi sımsıkı kapatıyorum
Uyumuş numarası yapıyorum
Göremeyince seni tekrar rüyamda
Kan ter içinde, karabasanlarda uyanıyorum
Ben bu oyunun adını bilmiyorum,
Mızıkçılık yapıyorum,
Bu oyunda seni çok özlüyorum anne…

Üç gün önce anneler günüymüş
Bana ne;
Benim hasretim, özlemim sığmaz bir güne
Benim her günüm,
Benim her gecem,
Her gündüzüm
Ömrüm, özgürlüğüm senindir anne…

Şiir bile yazmadım sana,
Çok sevdiğin türküyü de söylemedim
İsteyerek yapmadım
Biliyorsun, ağlamaklı olur benim şiirlerim
Hatırlıyorum;
O türküyü her söyleyişimde,
Yaşlarla dolardı gözlerin
Ben artık o türküyü hiç söylemiyorum
Çünkü sen çok üzülüyorsun anne…

Kabrin bile benden uzak,
Toprağına yüz süremiyorum
Mezar taşına sarılamıyorum doyasıya
Sen adımı ne koyarsan koy
Ben çocuğum, şımarıyorum
Huysuzluk yapıyorum,
Küstüm işte sana ve gidiyorum,
Sen istediğin kadar devam et
Ben bu oyunu oynamak istemiyorum anne…