13
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
1561
Okunma

bakardım gökyüzüne, kocaman bulutlara
anlardım ne kadar küçüğüm
üstümde uğuldar selvi kavaklar
toz duman savrulur ortalıkta
bakardım da cüce boyuma
ağlardım
düşünmezdim
benden çok küçük şu karıncalar
boylarından büyük yük taşırlar
yardımlaşarak birbirleriyle
bir araya gelirler hemencecik
kim kalmışsa
ağır bir yükün altında
daha çocuktum
aklım ermezdi böyle şeylere
giysisi mi yırtıldı
elimden alındı mı çaput bebeğim
beş taşlarım kayıyor mu elimden
yenildim mi oyunda
ağlardım
düşünmezdim
ne için var anneler
olsalar bile boyunda karıncanın
hemen yeni bir bebek dikerler
dudakları, gözleri güler
boyarlar solgun yanaklarını
pespembe gül rengine!
12. 5. 2014 / Nazik Gülünay
Fotoğraf: serapertence