Merak etme sen anne, çoktan büyüdüm artık
Eskisi gibi değil hiçbir alışkanlığım
Meselâ, geceleri üstüm kalmıyor açık
Bariz anlaşılsa da özde afacanlığım
Âni bir ciddiyetle, hâli devralır mantık


Çocuklarla birlikte benim de yüzüm soldu
Oyunlarına oyun bir katamadım anne
Her yan beton yığını, boş arsa tarih oldu
Mekân bulsam, birlikte oynarız hem kime ne
Ama nerde, yazık ki şimdi her şey bozuldu


O ceviz ağacını unutamadım anne
Upuzun saçlarımı gölgesinde tararken
Nasıl isterdim bilsen ânı yaşamak gene
Üstelik, son zamanda bir telâşla uzarken
Hep aklımda, geçse de üstünden onca sene


Salıncak kurduğun gün, sanki daha dün gibi
İki çocuk annesi oldum olmasına da
Bir türlü büyümedi içimdeki o sabi
Tamam öyle minnacık kalsın kalmasına da
Daha çok özlüyorum yaşıma inat sanki......




10 Mayıs 2014 / NÜS