15
Yorum
29
Beğeni
0,0
Puan
1817
Okunma

Güzel bir şarkıyla
uyandım bu sabah
Boylu boyunca
uzandığım uykumdan...
Bedeller ödense de sisli ülkemde
sabahın tazeliğini
çekiyorum ciğerlerime.
Serin bir rüzgar yalıyor saçlarımı...
Üzgün doğup küskün batmaz ya
güneş her zaman.
Dönüp duruyor
başımın üstünde beyaz bulutlar
Toprağımı yıkasa da yağmurlar
kuruma telaşında dudağımın kıyısında
yaşamaya çalışanlar...
Tomurcuğun içinde büyüyor filizkıran
hudutlarında faili meçhul bir iklim var.
Gün’eş ile arama girmesin yapraklar...
Yüreğimi alan baharlara
bırakıyorum kırılmış dallarımı
Bütün acılarımı
inanıp kaybettiklerimi.
Terk edilişleri
yitik bir maziden
topluyorum anılarımı....
Dolduruyorum kolilere.
Sararmış eski defter sayfalarını...
Yudumluyorum sabah kahvemi
yelken açıyorum
ötelenmiş düşlerime...
Uzaklarda
annesiz bir çocuğun ellerinde
Sırça yüreği ile
kim bilir...?
’ O ’anlar beni belki de...
Ferda Özsoy