Unutmak mümkün mü ki, düşürmek hiç dilimden!
Yok, sen gittin gideli canımda tadım anam...
Takdir-i ilahi bu, ne gelir ki elimden?
Artık duyulmaz oldu sessiz feryadım anam...

Hani hep derdin ya sen, cennette cem olmayı...
Nasıl yerleştirmişsin, dilde hecem olmayı?
Aklımdan hiç çıkmayan gündüz, gecem olmayı;
Gönlümden hiç geçmiyor şu kendi adım anam...

Sen buradan gideli tamam on üç yıl oldu...
Bıraktığın fidanlar tümden sararıp soldu!
O canım gül bahçene şimdi baykuşlar doldu,
Ah bilsen, sensizlikten sanma abadım anam...

İstiyorum her gece, bari düşümde görmek...
Gönlümden derlediğim bir buket çiçek vermek;
Düş de olsa bir nebze hasretimi gidermek!
Gelmiyorsun bir kere, nasıl berbadım anam...

Sen sıla, ben gurbette bil ki özleyip durdum...
Her gün ziyaret için öyle planlar kurdum!
Acımı dindirmeye hep dualar okurdum;
Her fatihadan sonra ancak dil-şadım anam...

Vuslatı bekliyorum dolsun diye miadım...
Menzilim Yaradana, yürürüm adım adım!
Rabbım tek sığınağım, bir tek Ondan imdadım;
Mekanın cennet olsun, budur muradım anam...

Karaman-2014/04

TDK:

abat: şen, rahat, mamur...
dil-şad: sevinmiş, kalbi hoş olmuş.
miat: bir şeyin yapılması için tanınan süre.
imdat: güç durumda olana yapılan yardım...

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Anamı her andıkça yanarım için için
Okuduğum dualar ona ulaşmak için
Ana gibi yar olmaz unutulmak da niçin
Seni unutmayacak bil ki ahfadım anam.....................Muhacir Bozkurt

Şefkât dolu sözlerin, kalbimde coşar gibi,
Müşfik, beyaz ellerin, saçımı okşar gibi,
Bir çocuk gibi rûhum, bağrına koşar gibi,
Rüyamda görsem diye adak adadım anam..................Halenur Kor

Hayat istasyonunda ölüm bize son gişe,
Ne güç yeter, ne akıl sır eriyor bu işe..
Ne varsa yaşanılan dönmüşler birer düşe,
Velhasıl sensiz kırık kolum kanadım anam.....................Mehmet Yaş