Senin yokluğunda hayatım param parça
Sonbaharı yaşayan ağaçlar gibiyim
Sağım solum kurumuş yapraklarla dolu
Her yaprakta bir acı
Bir umuttun benim için
Yarım cümlelik hayatımı tamamlayacak olan
Şimdi yoksun
Yokluğun bir cehennem
O cehennemde bir tek başıma ben
Sevmeninde bedeli varmış
Yeni yeni öğreniyorum
Her gönüle sığdın da sevgili
Bir benim gönlüm dar geldi sana
Dönüp dönüp arkama bakıyorum
Sen sanıpta
Gölgemden korkar oldum
Bu sıralar deniz bana dargın
Gözlerini kıskanan yakamozlar bile
Senin gidişinden beni suçluyorlar
Bilmiyorlarki
Gidişinde benim suçum yok
Bilseydim bu kadar uzun sürecek gelişin
Her gün doğan güneşe selam verirmiydim
Beklermiydim böyle saatler boyunca
Bir umuttu, belki gelirsin diye
Artık sabrım kalmadı sevgili
Boynuma ilmiklediğim ipi, asmışken tavana
Son kez, gözlerin geliyor aklıma
Yakamozları kıskandıran gözlerin
Biliyorum
Gelmeyeceksin artık
Yokluğunda yitirdiğim benliğimi de alıp
Bu dünyada yaşadığım cehennemime katıp
Diğer tarafa götürüyorum kendimle
Veda vakti geldi artık
Son sözlerim olarak
"Seni Ben Çok Sevmiştim Sevgili"
Hoşçakal
Hoşçakal Kahve Gözlüm...